Πάνω απ’ της πόλης τη βουή πετάξανε δυο γλάροι. Φτερούγισ’ ο ένας στην αυγή, ο άλλος στο φεγγάρι. Φτερούγισε και η ψυχή σαν ξύπνησε ο πόθος. Σαν τα πουλιά ζητά κι αυτή λύτρωση να βρει ο χρόνος. Τον χρόνο δεν τονε μετράς με λόγια κι υποσχέσεις. Τονε μετράς με όνειρα που έπαψες να έχεις. Κάθε…
Άνθρωπε! Άνθρωπε πολυμήχανε, πολυπράγμονα, δημιουργέ και μάχημε. Κατά Θεού εικόνα και ομοίωση. Εσύ που κατάφερες να κατακτήσεις, να κτίσεις, να κυριαρχήσεις σε τούτη εδώ την ιερή γη. Εσύ που υπερπήδησες τα μέγιστα δεινά, που δάμασες κήτη ξηράς και θάλασσας, που επιβίωσες από γεγονότα κοσμοϊστορικά, που διέσχισες εκτάσεις, ωκεανούς και αιθέρες. Ναι εσύ! Πες μου, γιατί…
Choices are for us to make, to live in peace or laws to break. Your stomach will be full. What will be the fuel? Your eyes will watch. But what will they see? Your hands will touch. To grab gold or feel a tree? Your mouth will speak. Your words, what do they seek? Your…
Κι αν γύρω μου παντού ζευγάρια βλέπω πιασμένα χέρι χέρι ν’ ανταλλάζουνε φιλιά και όνειρα χαμένα.. Προχωρώ, κοιτάω ψηλά. Κι αν ακόμη δω παιδιά που της μάνας η ματιά χάνεται στο αθώο τους βλέμμα.. Χαμογελώ. Μα κοιτάω ψηλά. Κι αν μου πεις να πάμε εκεί, που η κοσμοσυρροή συνθλίβει την αλήθεια.. Σε χαιρετώ. Και κοιτάω…
Είναι που τα παιδιά ξέρουν να μετράνε καλύτερα απ’ ότι οι μεγάλοι. Οι μεγάλοι, βλέπεις, περπατάνε πάντα βιαστικοί, απορροφημένοι στις σκέψεις τους, λογομαχούν με άλλους μεγάλους στην άλλη άκρη μιας τηλεφωνικής γραμμής, κοιτάνε βιτρίνες και σκέφτονται αν τα χρήματα τους φτάνουν για να ικανοποιήσουν μία ακόμη πρόσκαιρη ανάγκη. Την ίδια ώρα, τα παιδιά μετράνε μία…